Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

practical knowledge

  • 1 perītia

        perītia ae, f    [peritus], experience, practical knowledge, skill: locorum et militiae, S.: legum, Ta.: peritiā et arte praestans, Ta.
    * * *
    practical knowledge, skill, expertise; experience

    Latin-English dictionary > perītia

  • 2 peritia

    pĕrītĭa, ae, f. [peritus], experience, knowledge gained by experience, practical knowledge, skill (not in Cic. or Cæs.).
    (α).
    With gen. obj.:

    locorum et militiae,

    Sall. J. 46, 8:

    legum,

    Tac. A. 4, 58:

    morum,

    id. ib. 1, 69:

    futurorum,

    Suet. Tib. 67:

    castra metandi,

    Plin. 18, 6, 7, § 32: gratiae ac voluptatis [p. 1346] (conciliandae), Quint. 2, 15, 24:

    artis pugnae,

    Vulg. Judith, 5, 27; Gell. 15, 31, 1.—
    (β).
    With gen. subj.:

    arte servi vel peritiā uti,

    Dig. 7, 1, 27.—
    (γ).
    Absol.:

    peritiā et arte praestans,

    Tac. H. 4, 30:

    corona senum multa peritia,

    Vulg. Ecclus. 25, 8.

    Lewis & Short latin dictionary > peritia

  • 3 scītus

        scītus adj.    [P. of scisco].—Of things, fit, suitable, proper, judicious, sensible, witty: scito illa quidem (scripsit) sermone: scitum est, quod dicere solebat, etc., it is a witty saying: scitum est causam conferre in tempus.—Of persons, knowing, shrewd, clever, dexterous, acute, experienced, skilful, adroit: homo, T.: convivator, a clever host, L.: Nessus vadorum, acquainted with, O.: Thalia lyrae, O.— Nice, fine, handsome (colloq.): puer, T.: Satis scitast (fidicina), T.
    * * *
    scita, scitum ADJ
    having practical knowledge of, neat, ingenious; nice, excellent

    Latin-English dictionary > scītus

  • 4 scītus

        scītus ūs, m    [scisco], a decreeing, order, ordinance: plebi scitu, C., L.
    * * *
    scita, scitum ADJ
    having practical knowledge of, neat, ingenious; nice, excellent

    Latin-English dictionary > scītus

  • 5 ars

        ars artis, f    [1 AR-], practical skill: manus et ars: arte laboratae vestes, V. — Esp., skill in a special pursuit, a profession, business, art: musica, poetry, T.: magica, V.: (artes) militares et imperatoriae, L.: civiles, politics, Ta.: dicendi, oratory: belli, L.: arte canere, O. — Poet.: artes Infra se positas, i. e. inferior ability, H.—Science, learning, knowledge: Graecae: optimae, N.: inventor artium (Mercurius), Cs. — Theory, general principles: alqd ad artem et ad praecepta revocare.— A work of art: exquisitae: clipeus, Didymaonis artes, V.: Quas (artīs) Parrhasius protulit, H. — Conduct, practice, character: veteres revocavit artīs, ancient virtues, H.: artis bonae fama, S.: artes eximiae: Nihil istac opus est arte, sed eis... Fide et taciturnitate, the service I want is not cookery, but, etc., T.: artium Gratarum facies, charming manners, H. — Cunning, artifice, stratagem, trick, fraud, deceit: arte tractare virum, T.: capti arte, L.: novas artīs versare, V.: nocendi, means, V.: dolosae, O.: arte ducis elusi, Ta.—An elementary treatise, instruction-book: praecepta in artibus relinquere: artem scindes Theodori, Iu.
    * * *
    skill/craft/art; trick, wile; science, knowledge; method, way; character (pl.)

    Latin-English dictionary > ars

  • 6 sapientia

    săpĭentĭa, ae, f. [sapiens].
    I.
    (Acc. to sapiens, A.) Prop., good taste, i. e. good sense, discernment, discretion, prudence, intelligence (class.; syn. prudentia): pellitur e medio sapientia, vi geritur res, Enn. ap. Gell. 20, 10, 4 (Ann. v. 272 Vahl.):

    non aetate verum ingenio adipiscitur sapientia,

    Plaut. Trin. 2, 2, 88; id. Mil. 4, 6, 36:

    fac participes nos tuae sapientiae,

    id. Ep. 2, 2, 73; cf.:

    neque habet (erus meus) plus sapientiae quam lapis,

    id. Mil. 2, 2, 81; id. Capt. 2, 3, 53; cf. id. ib. 2, 3, 50:

    sedulo Moneo, quae possum, pro meā sapientiā,

    Ter. Ad. 3, 3, 73:

    quanta mea sapientia est,

    Plaut. Stich. 1, 2, 62:

    erum anteëo sapientiā,

    Ter. Phorm. 2, 1, 17:

    re enim iniquum est, sed tuā sapientiā fit aequissimum,

    Cic. Deiot. 2, 4:

    numquam enim temeritas cum sapientiā commiscetur,

    id. Marcell. 2, 7:

    quid virtus et quid sapientia possit, etc.,

    Hor. Ep. 1, 2, 17:

    sapientia prima (est), stultitiā caruisse,

    id. ib. 1, 1, 41; cf. id. A. P. 396:

    insaniens sapientia,

    id. C. 1, 34, 2.—
    II.
    (Acc. to sapiens, B.) Wisdom, = sophia (so predominantly in the class. per., e. g. in Cic.): nec quisquam sophiam, sapientia quae perhibetur, In somnis vidit, etc., Enn. ap. Fest. p. 325 Müll. (Ann. v. 227 Vahl.); cf.: Sophiam vocant me Graii, vos Sapientiam, Afran. ap. Gell. 13, 8, 3; and: princeps omnium virtutum illa sapientia, quam sophian Graeci vocant, Cic. Off. 1, 43, 153:

    ad sapientiam hujus nimius nugator fuit,

    Plaut. Capt. 2, 2, 25:

    ita fit, ut mater omnium bonarum rerum sit sapientia, a cujus amore Graeco verbo philosophia nomen invenit,

    Cic. Leg. 1, 22, 58:

    sapientia hominis custos,

    id. Fin. 4, 1, 1; id. Lael. 2, 7; 6, 20; 9, 30:

    omnem spem salutis ad clementiam victoris et sapientiam contulisse,

    id. Marcell. 6, 18:

    quorum vobis pro vestrā sapientiā, Quirites, habenda est ratio diligenter,

    id. Imp. Pomp. 7, 17:

    sapientiae vocem audire,

    id. Phil. 13, 3, 6:

    studia sapientiae,

    Tac. A. 14, 56:

    doctores sapientiae,

    philosophers, id. ib. 14, 16. —With gen.:

    admirari soleo cum ceterarum rerum tuam excellentem, M. Cato, perfectamque sapientiam tum, etc.,

    in other things, Cic. Sen. 2, 4.—In plur., sarcastically: qui (sapientes) si virtutes ebullire volent et sapientias, nihil aliud dicent, nisi, etc. (the plur. denoting their perpetual speaking of wisdom), a saying referred to Epicurus, Cic. Tusc. 3, 18, 42.—
    B.
    In partic., of single departments of knowledge, science, or wisdom, practical wisdom, knowledge of the world, philosophy, Lucr. 5, 10:

    sapientia est, ut a veteribus philosophis definitum est, rerum divinarum et humanarum causarumque, quibus eae res continentur, scientia,

    Cic. Off. 2, 2, 5:

    sapientia, quae ars vivendi putanda est,

    id. Fin. 1, 13, 42 (for which:

    ars est philosophia vitae,

    id. ib. 3, 2, 4).—Of jurisprudence:

    istam oscitantem sapientiam Scaevolarum et ceterorum beatorum otio concedamus,

    Cic. de Or. 2, 33, 144; cf.:

    his temporibus audaciā pro sapientiā liceat uti,

    id. Fam. 1, 10 init. —Of eloquence: hanc cogitandi pronunciandique rationem vimque dicendi veteres Graeci sapientiam nominabant, Cic. de Or. 3, 15, 56.—Of statesmanship, policy:

    sapientia constituendae civitatis,

    Cic. de Or. 2, 37, 154; cf.:

    qui propter ancipitem, quae non potest esse sejuncta, faciendi dicendique sapientiam florerent,

    id. ib. 3, 16, 59. —Of mathematics:

    sapientiae professor,

    Suet. Tib. 14.

    Lewis & Short latin dictionary > sapientia

  • 7 prūdentia

        prūdentia ae, f    [prudens], a foreseeing: futurorum.— Acquaintance, knowledge, skill, professional learning: civilis, statesmanship: iuris publici: iuris civilis, N.: verbosa simulatio prudentiae: cani rectoris, Iu.— Sagacity, good sense, intelligence, prudence, practical judgment, discretion: hominis mira: quae vestra prudentia est: vivendi ars est prudentia: rerum fato prudentia maior, V.: si ratio et prudentia curas aufert, H.
    * * *
    discretion; good sense, wisdom; prudence; foresight

    Latin-English dictionary > prūdentia

  • 8 prudentia

    prūdentĭa, ae, f. [prudens].
    I.
    A foreseeing (very rare): id enim est sapientis providere: ex quo sapientia est appellata prudentia, Cic. Fragm. ap. Non. 41, 31:

    futurorum,

    id. Sen. 21, 78.—
    II.
    Acquaintance with a thing, knowledge of a matter, skill in a matter:

    juris publici,

    Cic. de Or. 1, 60, 256:

    juris civilis,

    Nep. Cim. 2, 1:

    legum,

    Cic. Rep. 2, 36, 61; cf. id. Mur. 13, 28:

    physicorum,

    id. Div. 2, 4, 11:

    cani rectoris,

    Juv. 12, 32; 10, 48.—
    B.
    Esp., = juris prudentia, Just. Inst. praef. § 2.—
    III.
    Sagacity, good sense, intelligence, prudence, practical judgment, discretion:

    prudentia constat ex scientiā rerum bonarum et malarum et nec bonarum nec malarum,

    Cic. N. D. 3, 15, 38:

    prudentia tribus partibus constare videtur, memoriā, intellegentiā, providentiā,

    id. Inv. 2, 53, 160; cf. Auct. Her. 3, 2, 3: prudentia, quam Graeci phronêsin, est rerum expetendarum fugiendarumque scientia, Cic. Off. 1, 43, 153:

    prudentia cernitur in delectu bonorum et malorum,

    id. Fin. 5, 23, 67:

    ut medicina valetudinis, sic vivendi ars est prudentia,

    id. ib. 5, 6, 16:

    civilis prudentia,

    statesmanship, id. Rep. 2, 25, 46; id. Inv. 2, 53, 159:

    ad omnes res adhibere prudentiam,

    id. Att. 12, 4, 2; Col. 12, 57, 6; 1, 1, 1:

    rerum fato prudentia major,

    Verg. G. 1, 416:

    velox,

    ready, Pers. 4, 4:

    si ratio et prudentia curas aufert,

    Hor. Ep. 1, 11, 25.

    Lewis & Short latin dictionary > prudentia

См. также в других словарях:

  • practical knowledge — index common sense, experience (background) Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • Israelite School of Universal Practical Knowledge — (ISUPK) is a non profit organization based in Upper Darby, Pennsylvania, U.S.A.The group is part of the Hebrew Israelism movement,cite news|url=http://www.splcenter.org/intel/intelreport/article.jsp?aid=948|title=God and the General. Leader… …   Wikipedia

  • practical — [prak′ti kəl] adj. [ PRACTIC + AL] 1. of, exhibited in, or obtained through practice or action [practical knowledge] 2. a) usable; workable; useful and sensible [practical proposals] b) designed for use; utilitarian …   English World dictionary

  • Knowledge Management — (KM) comprises a range of practices used by organisations to identify, create, represent, distribute and enable adoption of what it knows, and how it knows it. It has been an established discipline since 1995 [Stankosky, 2005] with a body of… …   Wikipedia

  • Knowledge — (Roget s Thesaurus) < N PARAG:Knowledge >N GRP: N 1 Sgm: N 1 knowledge knowledge Sgm: N 1 cognizance cognizance cognition cognoscence| Sgm: N 1 acquaintance acquaintance experience ken privity insight familiarity …   English dictionary for students

  • practical — 1 adjective 1 CONCERNED WITH REAL SITUATIONS concerned with real situations and events rather than ideas: How much practical experience do you have of working with computers? | a practical knowledge of simple medicine | Most of the things you… …   Longman dictionary of contemporary English

  • practical — 1. noun /ˈpræktɪkəl/ that part of an exam or series of exams in which the candidate has to demonstrate their practical ability 2. adjective /ˈpræktɪkəl/ a) Based on practice or action rather than theory or hypothesis …   Wiktionary

  • practical — I. adjective Etymology: Middle English, from Late Latin practicus, from Greek praktikos, from prassein to pass over, fare, do; akin to Greek peran to pass through more at fare Date: 15th century 1. a. of, relating to, or manifested in practice or …   New Collegiate Dictionary

  • Knowledge transfer — in the fields of organizational development and organizational learning is the practical problem of transferring knowledge from one part of the organization to another (or all other) parts of the organization. Like Knowledge Management, Knowledge …   Wikipedia

  • Knowledge management — (KM) comprises a range of strategies and practices used in an organization to identify, create, represent, distribute, and enable adoption of insights and experiences. Such insights and experiences comprise knowledge, either embodied in… …   Wikipedia

  • Practical Kabbalah — (Heb. Kabbalah Ma asit ) is a branch of Kabbalah which concerns the use of magic. Its teachings include the use of Divine and angelic names for amulets and incantations.Elber, Mark. The Everything Kabbalah Book: Explore This Mystical Tradition… …   Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»